Około 25% wszystkich strat cieplnych w domach jednorodzinnych i w zabudowie szeregowej ucieka przez dach. Dlatego w celu uzyskania pewnych i szybkich oszczędności w ogrzewaniu domu najlepiej ocieplić najpierw poddasze.
Wybór materiałuAby dach był energooszczędny, grubość izolacji powinna wynosić 20 - 25 cm. Jeżeli zastosuje się taką grubość ocieplenia, używając np. najnowszej wełny TOPROCK, wówczas opór cieplny takiej przegrody wyniesie ponad 6 m2K/W, co w zupełności gwarantuje, że przez dach nie będzie uciekało cenne ciepło. Dachy o mniejszym oporze cieplnym, mimo że spełniają wymagania przepisów zawartych w "Warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie" (DzU Nr 15/99 r.) oraz rozporządzeniu o audycie energetycznym (DzU Nr 79/99r.), nie zapewnią optymalnej energooszczędności.
Jaki materiał do ocieplania wybrać? Z kilku powodów polecam wełnę mineralną ROCKWOOL. Obok właściwości izolacyjnych ważne są również inne cechy. Pierwsza z nich to niepalność. Wełna jest odporna na ogień. W wielu rozwiązaniach, gdzie bezpieczeństwo przeciwpożarowe jest doceniane, pojawia się wełna ROCKWOOL. Zastosowana w konstrukcji dachu czy w ścianie osłonowej lub działowej stanowi zaporę ogniową. Wełnę stosuje się praktycznie we wszystkich nowych wysokich budynkach, w których wymóg stosowania niepalnych materiałów jest najbardziej rygorystyczny.Jak najlepiej wykorzystać wszystkie zalety wełny mineralnej jako materiału izolacyjnego do naszego poddasza? Ważne jest zachowanie kilku podstawowych zasad.
Redukujemy mostki cieplne
Najczęściej zalecana grubość ocieplenia, czyli 22 - 25 cm, jest większa niż wysokość krokwi. Dlatego stosuje się dwie warstwy wełny. Pierwszą warstwę układa się między krokwiami, drugą pod krokwiami (od strony strychu), między metalowy stelarz lub drewniany ruszt. Takie rozwiązanie eliminuje podłużne mostki termiczne, którymi są krokwie (drewniane krokwie przewodzą parokrotnie więcej ciepła niż wełna mineralna układana pomiędzy nimi), oraz pozwala uzyskać dodatkowe zabezpieczenia przeciwpożarowe głównych elementów konstrukcyjnych dachu. Ale żeby izolacja dobrze sprawowała swoje funkcje, musi być dobrze wykonana.
Pierwsza warstwa izolacji rzadko sprawia problem. Zwłaszcza jeżeli zastosuje się nowe płyty TOPROCK. Ich najważniejszym i zupełnie nowym walorem jest sprężystość.
Płyty TOPROCK przy odpowiednim rozstawie krokwi mogą samodzielnie utrzymać się między krokwiami. W większości nie trzeba stosować konstrukcji wsporczych, takich jak skratowanie, sznurek, listewki itp. Wełna TOPROCK nie opada pod ciężarem własnym jak mata. Jak ważna jest to właściwość, przekonał się każdy, kto próbował wykonać ocieplenie między krokwiami za pomocą mat. Wiotkie maty nie utrzymują się same pomiędzy krokwiami i trudno je zachować w odpowiednim położeniu między krokwiami. Niemożliwe jest wykonanie ocieplenia matami przez jedną osobę.
Układając TOPROCK, można uniknąć tych niedogodności. Wszystkie prace może wykonać jedna osoba. Poza tym izolowanie wełną TOPROCK ogranicza ilość odpadów. Odcinki o potrzebnej szerokości, wynikającej z rozstawu krokwi, przycina się z wielkowymiarowej zrolowanej płyty. Zaleca się tylko dociąć płytę z dwucentymetrowym naddatkiem i ułożyć oznaczoną stroną (wypalony napis na płycie) do wewnątrz pomieszczenia. Naddatek powoduje, że wełna wciska się i szczelnie wpasowuje w przestrzeń między krokwiami.
O ile pierwsza warstwa wełny umieszczona między krokwiami może utrzymać się sama, druga wymaga podparcia. Skutecznym i sprawdzonym rozwiązaniem jest metalowy ruszt, taki sam jak do sufitu podwieszonego. Płyty ułożone między ruszt tak, że przysłaniają styki płyt w pierwszej warstwie ocieplenia. W ten sposób definitywnie redukujemy mostki cieplne.
Dbamy o właściwą wentylację
Ze względu na różnorodność konstrukcji oraz pokrycia dachów istnieją dwa podstawowe typy rozwiązania ocieplenia. W przypadku pełnego deskowania lub poszycia ze sklejki, pokrytego papą lub folią wiatroizolacyjną, trzeba koniecznie zastosować 2 - 4-centymetrową szczelinę powietrzną między deskowaniem a ociepleniem. Jest to proste przy użyciu TOPROCKA, którego grubość jest określona. Trudniejsze, gdy używamy mat, które często rozprężają się. Szczelina powietrzna może zostać zapchana. Po to, żeby w szczelinie występowała cyrkulacja powietrza, należy wpuścić powietrze z zewnątrz przez wloty przy okapie oraz wypuścić przez otwory w kalenicy lub w ścianach szczytowych na zimnym (nieogrzewanym) strychu. Przepływające powietrze odprowadza parę wodną na zewnątrz. Zapobiega to zawilgoceniu izolacji, jak również gniciu konstrukcji drewnianej. Gdy w konstrukcji dachu zastosowano na krokwiach jedynie folię wiatroizolacyjną, np. wiatroizolację ROCKWOOL o paroprzepuszczalności powyżej 1100 g/m2 24 h, szczelinę wentylacyjną można pominąć. Wówczas pierwsza warstwa ocieplenia wypełnia całą przestrzeń pomiędzy krokwiami na całej wysokości krokwi i styka się z folią wiatroizolacyjną.
W pomieszczeniach średnio wilgotnych, takich jak łazienka, kuchnia, natryski, WC, zawsze montujemy (np. dwustronną taśmą samoprzylepną lub zszywkami) paroizolację. Jednocześnie należy parę wodną wyprowadzić z pomieszczeń przez sprawną wentylację grawitacyjną (piony wentylacyjne), która powinna znajdować się w tego typu pomieszczeniach.
W pozostałej części domu - pokojach, korytarzach, antresolach i itp., gdzie występuje mniejsze ciśnienie pary, nie stosujemy paroizolacji. Połać dachowa wykonana zgodnie z ww. propozycjami jest w stanie poradzić sobie z tą niewielką ilością wilgoci. Następuje swobodny odpływ pary wodnej dzięki paroprzepuszczalności wełny ROCKWOOL.
Autor: mgr inż. Mariusz Mazurek
źródło i zdjęcia: www.rockwool.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz